Wie ben ik?

Mijn leven voelde als een grote weekplanning en alles was verworden tot een taakje dat afgevinkt moest worden. Tegelijkertijd was er ook het verlangen om het moederschap in al zijn facetten te ervaren. Veel mensen dachten dat ik dat als ambitieuze vrouw nog geen drie maanden zou volhouden. Het tegendeel bleek waar en het werd zelfs anderhalf jaar. Het was het grootste cadeau dat ik mezelf heb kunnen geven. Het was een intense tijd. Kinderen zijn immers je grootste spiegels. Door de tijd te nemen daarin te kijken, alles te verwelkomen en te doorvoelen, kon ik thuiskomen bij mijzelf.

Inmiddels weet ik waar mijn rode draad: mensen en verbinding echt over gaat. Zonder het destijds zelf te beseffen, wees ik mezelf af. Ik zocht verbinding en erkenning in de buitenwereld. In banen, bij andere mensen, bij mijn kinderen, in feestjes en gezelligheid. En dat is een bodemloze put, het vervult nooit. Alleen vanuit een werkelijke hartsverbinding met jezelf, kun je je verbinden met andere mensen. Lukt mij dit altijd. Nee, zeker niet, maar bewustzijn hierop en het accepteren van mijn eigen menselijkheid hierin, maakt het leven een heel stuk leuker.

Verder schrijf ik graag over wat mij bezighoudt in het dagelijkse leven. Schrijven voedt mij in het vinden van mijn eigen waarheid en daarin te gaan staan. Ik ben dol op woorden en taal. Naast mijn werk bij Frank&Vrij maak ik graag ruimte in mijn leven voor mijn kinderen, mijn partner, vriendinnen, yoga, de natuur, lezen, en sjamanistische rituelen als de zweethut, ayahuasca en kambo.